Mauro Da Silva powstrzyma Wisłę?

W meczu z Wisłą Kraków Pogoń zagra bez ukaranych czerwonymi kartkami Pawła Magdonia i Mariusza Masternaka.
Na pozycji stopera zagra najpewniej Brazylijczyk Mauro da Silva.
- Ten zawodnik kreuje się jako bardzo dobry obrońca - mówił tuż przed inauguracją sezonu trener Bogusław Baniak. Czech Pavel Malura ustawił Mauro na prawej obronie w meczu towarzyskim z Herthą Berlin i Brazylijczyk spisał się bardzo dobrze. Pretensji do Mauro nie można było mieć także po przegranych meczach z Legią (1:2) i Górnikiem (0:4).
W tym ostatnim pojedynku Brazylijczyk opuścił boisko przy stanie 0:0 z powodu kontuzji. W konfrontacji z Lechem i Groclinem nie wystąpił, bo leczył stłuczone biodro - bolesny uraz, który nie pozwalał nawet na kilkuminutowy udział w grze w piłkę. Nie brał udziału też w treningach - zamiast tego za linią boczną rozciągał przy pomocy specjalnych gum obolałe mięśnie.
- Nie mogę już wytrzymać. Chcę wrócić na boisko - narzekał.
Okazja przyszła szybciej niż przypuszczał. Po czerwonej kartce Masternaka decyzja trenera Bogusława Baniaka była konkretna: zastąpi go Mauro. Brazylijczyk zagrał w miniony piątek na pozycji stopera razem z Julcimarem. Eksperyment się udał - rywale z Energie Cottbus nie strzelili Pogoni ani jednej bramki.
- Zaprezentował się z bardzo dobrej strony - podsumował jego występ Baniak. - Ma zdolności do gry obronnej.
Mauro jako obrońca zachował też czyste konto w sobotnim pojedynku rezerw w III lidze. Pogoń II ograła Unię Tczew 5:0.
- Gram na stoperze i dosyć dobrze czuję się w nowej roli - mówi Mauro. - W meczu z Unią nie miałem jednak wiele do roboty, bo goście byli mało aktywni w ataku. W 55 min. opuściłem boisko, bo jeszcze nie jestem w pełni sił po kontuzji.
Dotychczas Pogoń grała czwórką obrońców w linii. W środku pewne miejsce mieli Julcimar i Masternak. W odwodzie był jeszcze Paweł Magdoń. W meczu z Wisłą wystąpi brazylijski duet Julcimar - Mauro. Czeka ich nie lada zadanie. Muszą zatrzymać dwóch najlepszych napastników w lidze: Tomasza Frankowskiego i Macieja Żurawskiego.

Komentarze